NL – ENG
Boymask gaat over de eerste vierenveertig jaar van mijn leven. Hoe ik als kind van vier begon door te krijgen dat er iets niet klopte. Nadat ik uitgelachen werd toen ik in een rokje naar school ging, wat zo logisch leek voor mijn meisjesbrein, ook al werd ik aangzien voor jongetje. Er ontsond een scheurtje in mijn bestaan. Te vroeg leerde ik me anders te gedragen dan die opbloeiende prinses die ik wilde zijn. Ik verstopte me in een jongensmasker, met hulp van mijn omgeving die het mij als vanzelfsprekend aanrijkte.
Ik deed erg mijn best, maar werd toch gepest. Gelukkig had ik ook soms vriendinnen, ik voelde me het fijnst onder de meiden. Maar het was verwarrend voor iedereen en duurde vaak niet lang. Ik ging vooral om met mijn buurjongetje, die best dominant was, wat ook niet echt hielp in mijn geluksgevoel. Ik moest me toch een beetje jongensachtig gedragen. Maar als ik bij mijn nichtje Eefje was voelde ik geen masker. Daar vergat ik dat ik stoer moest zijn en hadden we vooral heel veel lol samen. Net zoals later in het pleeggezin waar ik tijdlijk woonde, als ik speelde met mijn pleegzusje Christel was ik gewoon een blije vlinder.
Lees verder in Boymask cloth two
Het doek Boymask cloth one bestond uit 24*6 frames, alleen gefotografeerd van de voorzijde van de stof. Handgeweven op 8 schachten met 8/2 katoen. Aantal beelden 144.
